vrijdag 18 januari 2008

Afscheid

Eergisteren hebben we afscheid genomen van Wesley en Aldert. In de Role 2 lagen ze opgebaard, twee kisten, vredig naast elkaar. Twee collega’s houden een erewake naast de kisten. Er staan twee foto’s, de vlag van het regiment Johan Willem Friso maakt de ruimte compleet. Een indrukwekkend moment als ik naast de kist sta. De mensen die hen hebben afgelegd en opgebaard hebben goed werk geleverd. Ze liggen er mooi bij, hoe vreemd dat ook klinkt.
Even daarvoor hebben we de afscheidsceremonie afgerond in de ATF-tent. Ik ben tevreden over de dienst. De samenwerking met de aalmoezenier heeft een evenwichtig geheel opgeleverd. De aanwezigen van de Charlie-compagnie hebben een bijdrage geleverd. Indrukwekkend waren de fotopresentaties die we konden laten zien. Door de maten van Wesley en Aldert gemaakt, met muziek en op een groot scherm geprojecteerd. Persoonlijk. Mooi.
Ik heb het in de ceremonie ook gezegd: We verliezen twee collega’s onder moeilijke omstandigheden. Mogelijk door eigen vuur. Niets kan dat verlies goedpraten, laat staan ongedaan maken. We zullen de pijn moeten dragen.
Dat er honderden mensen in de ATF-tent staan op het uur van de ceremonie sterkt mij in het gevoel dat we er niet alleen voor staan, we hebben elkaar en dat voelt goed. Ik zie en hoor dat natuurlijk ook om mij heen. In gesprekken met mensen, in groepsgesprekken en bij de verschillende debriefingsgesprekken. Moeilijke omstandigheden brengen mensen bij elkaar. En dat hebben we nodig want we moeten ook de kracht vinden om weer door te gaan. De missie is nog niet ten einde, voor ons niet en voor onze opvolgers nog helemaal niet. En dan voel ik grote bewondering en diep respect voor de mensen die deze missie buiten de poort moeten uitvechten. Aldert en Wesley: Respect.

Geen opmerkingen: